Anon Pairot

“รู้มั้ยครับ แต่ก่อนที่จะมีมือถือทุกคนในปัจจุบัน คนไทยเคยมียุคที่ทุกคนมีเพจเจอร์กันเป็นแฟชั่น! เราติดต่อนัดหมายเจอกัน จีบกัน ด้วยข้อความสั้นๆ ผ่านการฝากข้อความผ่านตู้โทรศัพท์ โดยการพูดคุยกับ operator ที่เราไม่รู้จักอีกที”

ทำไม เราต้องจ่ายเงินไปฟังพี่โน๊ตอุดมเดี่ยวไมโครโฟนมาถึงปีที่ 12 แล้ว แค่คนคนเดียวเล่าเรื่องธรรมดาในมุมมองที่พิเศษออกไปมีมูลค่าถึงเพียงนี้เลยหรือ?
.

ทำไม การรู้จัก “หยุด”
รู้จัก “ที่จะไม่ทำ” ในบางสิ่ง
จึงเป็นทักษะที่ ผมมองว่าสำคัญ ?
แล้ว มันเป็นทักษะ ได้เลยรึ ?